Playground Earth®

Playground Earth

De realiteit van het mens-zijn

Het gehele mense­lijke be­staan wordt dik­wijls om­schre­ven als een mooie en bij­zon­dere ont­dek­kings­reis. Een reis die veelal gepaard gaat met verschil­lende hinder­nissen waarbij men al val­lend en opstaand probeert te ontdekken wat men in het huidige moment nog niet weet of nog niet kan begrijpen. Alleen ontstaat er wel een vraag over wat de mens nu probeert te ontdekken en wat dat gezochte iets dan wel zou moeten zijn. Misschien heeft het wel te maken met het feit dat menig mens zich afvraagt of het leven een specifiek doel heeft, of dat alle gebeurtenissen zomaar willekeurig en zinloos plaatsvinden.

Een vraag die in het huidige moment nog niet zo vreemd is, zeker niet als deze ontdekkingsreis meer weg heeft van een overlevingsstrijd waarin men onophoudelijk meer moet bezitten, beter moet presteren en vooral beter wil zijn dan ieder ander. Want dankzij deze strijd heerst er in deze prestatiegerichte maatschappij al zoveel onzekerheid, die vervolgens ook nog onophoudelijk wordt versterkt door bizarre ziektes, terroristische bedreigingen en vooral veel leugens en bedrog. Een maatschappij waarin een graaiende hebzucht al veel spaar- en pensioengeld zomaar in het schijnbare niets heeft laten verdwijnen.

Hiermee schijnt het leven een gelukkig bestaan te zijn waarin de mens alsmaar meer en harder moet werken om uiteindelijk minder over te houden. Een samenleving waarin de rijken alsmaar rijker kunnen worden, zodat de armen alsmaar armer mogen zijn. In deze groeiende verdeeldheid, waarin de wereldbevolking ongeremd blijft toenemen, zijn zelfs de beschik­bare drinkwater- en voedsel­voorzieningen in de toekomst niet meer zeker. Maar wat bij weinig mensen opvalt is dat velen in dit menselijk bestaan de decadente slaaf van de prestatiegerichte maatschappij zijn geworden. En omdat ieder mens samen met anderen de maat­schap­pij en de samenleving vormt, heeft het er alles van weg dat de mens gelijktijdig de decadente slaaf van zichzelf is.

Dergelijke onprettige inzichten in de realiteit van het menselijk bestaan kunnen natuurlijk nooit datgene zijn waar de mensheid al zolang naar op zoek is. Tenslotte zijn dit de zorgen voor later, vooral zolang men nog over voldoende liefde, voeding en financiële middelen beschikt. En tot die tijd kan het gemakshalve worden toegeschreven aan een straf van een hogere macht, die dan evengoed de straf van de lagere macht zou kunnen zijn. Alleen komen wij dan wel aan bij de lagere macht in het menselijk onderbewuste en dan zou de ontdekkingsreis zomaar een zoektocht naar dit onderbewuste gedeelte kunnen zijn.

Een zoektocht naar het ware IK. Dat IK-ding dat als innerlijke zelf eigenlijk iets anders zou willen dan wat de persoon in de huidige samenleving altijd maar moet doen om beter te zijn dan wie dan ook. Het ware zelf dat met de juiste kennis in een alsmaar onzeker wordende maatschappij misschien wel de enige zekerheid en het enige houvast kan bieden dat de zoekende mens zo hard nodig heeft. Een groeiende opeenstapeling van vragen die tijdens de huidige ontdek­kings­reis klaar­blijkelijk nog niet beant­woord kunnen worden.

Of misschien is dat zomaar een illusie, waardoor de antwoorden veel dichterbij zijn dan menig mens zou verwachten. Want heb je jezelf wel eens afgevraagd hoe het mogelijk is om te zeggen wat goed is zonder te weten wat slecht is? Het is een vraag en een inzicht die van groot belang zijn tijdens de gehele evolutionaire ontdekkingsreis. Desondanks zullen weinigen dan ook verwachten dat het leven vooral bedoeld is om in overvloed van al het mooie te kunnen genieten. Een ervaring die ieder mens in volle gelijkheid en in ongekende vrijheid kan beleven.

Maar denk nu niet dat Playground Earth verwijst naar een nieuwe religie of een dwingende denkwijze waarbij men dankzij zware leefregels een vrij en gelukkig leven kan krijgen. Deze en de volgende pagina’s zijn vooral bedoeld om een inzicht te geven in de drie boeken van Playground Earth. De trilogie waarin op speelse wijze de logische werking van het menselijk bestaan wordt uitgelegd. Veel vernieuwende en bevrijdende inzichten, waardoor de menselijke ontdekkingsreis het nieuwe traject naar de volgende stap in de evolutie kan worden. Een bewuste keuze om volop te kunnen genieten van al het moois dat het leven ons te bieden heeft. Met deze nieuwe ervaringen heeft de mens op zijn of haar ontdekkingsreis eindelijk gevonden waar men al gedurende zeer lange tijd naar op zoek was.

Proloog

Wil je een completer beeld van de gehele trilogie van Playground Earth verkrijgen? Dan is de proloog op de volgende pagina een absolute aanrader. Door op de WeAre Playground Earth knop in de rechter­bovenhoek te klikken zijn de belang­rijkste pagina’s ook als aaneen­gesloten boek­vorm te lezen.

De val van de opgeblazen kikker

Wie zijn toekomst wil weten zal het ver­leden moeten kennen. Een veel­ge­hoorde uit­spraak waar­bij het per­soon­lijke ver­leden vaak even belang­rijk is als een groot deel van de mense­lijke ge­schie­denis uit de gehele samen­leving. Vooral het laatste mag daar­bij niet ver­geten worden, omdat deze ge­schie­denis tot op de dag van vandaag een zeer grote invloed heeft op het gedrag, karakter en de men­taliteit van veel personen. Het is een invloed die voor het over­grote deel op onbe­wuste wijze plaats­vindt. Een onbe­wuste aan­sturing die veelal geba­seerd is op de ge­vol­gen van op­ge­dane er­va­ringen uit de bij ons be­kende geschie­denis.

Dankzij het zich her­ha­lende patroon van de alom bekende ge­schie­denis wordt deze met de dag trans­pa­ran­ter. Alleen wijkt deze ge­schie­denis in zeer veel ge­val­len nogal sterk af van de his­to­rische rea­li­teit. Want een zeer groot deel van dit ver­leden is over­vloe­dig ver­geven van be­drog, ma­ni­pu­la­tie en vooral mis­bruik. Het is met recht te om­schrij­ven als een bewuste ver­draai­ing van de rea­li­teit, waar­door veel macht­heb­bers – op alle niveaus – zeer veel in­vloed op andere per­sonen heb­ben uit­ge­oe­fend. Zelfs in het hui­di­ge mo­ment wordt deze ma­ni­pu­la­tie nog over­vloe­dig ge­bruikt, waar­bij de goed­ge­lovige en on­bewuste mens in zijn of haar eigen gedrag, wel­zijn en vrijheid zeer nadelig be­ïn­vloed wordt.

In het ge­hele be­staan – en daar­bij wordt niets uit­ge­zon­derd – kent iedere oor­zaak al­tijd zijn ge­volg. En ieder ge­volg wordt op zijn beurt al­tijd weer de nieuwe oor­zaak van het ge­volg dat op een later moment zal plaats­vinden. Buiten het feit dat iedere oor­zaak en gevolg on­los­ma­ke­lijk met elkaar ver­bonden zijn, wor­den beide si­tu­a­ties ge­lijk­tij­dig door on­noe­me­lijk veel andere oor­zaken en ge­vol­gen be­ïn­vloed. Deze on­ge­kende ver­weven­heid van vele ge­beur­te­nis­sen is een van de grootste oor­zaken dat de werk­wijze van ons ge­hele be­staan zeer complex overkomt.

Spel der Ervaringen

In een periode van grote on­ze­ker­heid vor­men de vele on­ge­mak­ken het evo­lu­ti­o­nai­re hoog­te­punt waar­op menig mens – min of meer – ge­dwon­gen wordt om de oor­zaak van het ver­sto­ren­de ge­volg onder ogen te zien. Daar­boven­op gaat het over­grote deel zich­zelf meer ver­diepen in wie of wat men als men­se­lijk wezen nu wer­ke­lijk is. En dit is na­tuur­lijk een zeer mooie ont­wik­ke­ling, want ieder per­soon met een ruimer in­zicht – in zijn of haar eigen wezen – gaat zich­zelf niet alleen meer en beter waar­de­ren, maar zal te­ge­lijk­er­tijd veel aar­di­ger, be­hoed­za­mer en re­spect­vol­ler met zijn of haar eigen lichaam omgaan.

Velen zullen inzien dat dit een van de on­der­de­len is waar de mens­heid al ge­du­ren­de vele eeuwen naar op zoek was. Een mooie en har­mo­ni­eu­ze ont­wik­ke­ling, wat ove­ri­gens nog niet be­te­kent dat de mens­heid haar evo­lu­ti­o­nai­re doel al be­reikt heeft. Je zou er op deze po­si­tie eer­der van kun­nen spre­ken dat men van­uit een groei­ende zelf­kennis en het in­zicht in de we­reld­se maat­schap­pij in het vol­gen­de evo­lu­tie­sta­dium van be­wust­zijn is beland. Een nieuwe cyclus op het gehele tra­ject van het mens-zijn, waarin deze tweede editie als be­ge­lei­den­de lei­draad een be­lang­rijke be­te­ke­nis kan hebben.

Zoals eerder werd om­schre­ven is ons ge­he­le leven ook wel te zien als een spel van on­ge­ken­de om­vang. Een spel waar­in ieder levend wezen al spe­len­der­wijs een grote schat aan (levens)­er­va­rin­gen kan opdoen. Alleen is menig mens in de loop der tij­den zo goed in zijn of haar rol op­ge­gaan dat dit “Spel der Er­va­rin­gen” meer een pres­ta­tie­ge­richt spel van leven op dood is ge­wor­den. Een spel waar­in men op on­be­wuste wijze niet alleen zich­zelf, maar ook ieder ander pro­beert te on­der­druk­ken, te ter­ro­ri­se­ren en zelfs waar mo­ge­lijk te ver­nie­ti­gen. En met die­zelfde ver­nie­ti­gings­drang is men druk bezig om de speel­plaats Aarde – de enige lo­ca­tie waar wij als men­se­lijke we­zens ons spel kun­nen spelen – op vele fron­ten te ver­woesten.

S.. ... ... ... ...

Ons gehele bestaan en alles wat leeft is op­ge­bouwd uit een grote hoe­veel­heid kleine heen-en-weer­gaande tril­lingen. Het is de tril­len­de ener­gie die niet alleen de bouw­steen van het be­staan is, maar gelijk­tijdig de para­dox en de vi­ci­euze cir­kel van de evo­lu­tio­nai­re ont­wik­ke­ling. Iedere ener­ge­ti­sche tril­ling is op­ge­bouwd uit het één en het ander. Het is een tril­ling waar­bij de ene zijde on­mo­ge­lijk zonder de andere kan be­staan. En waarbij iedere zijde ge­lijk­tij­dig zowel goed als slecht voor de ander is. Want de ene zijde is goed voor de andere omdat zij dankzij die andere zelf kan bestaan. Maar te­ge­lij­ker­tijd dwingt het ook die ander om­dat het zelf blij­vend wil bestaan.

Deze heen-en-weer­gaande be­we­ging staat ook wel be­kend als het Griekse on­ein­dig­heids­teken – de lemniscaat. Het sym­bool waar de heen-en-weer­gaande be­we­gingen een cir­kel­vor­mige draai maken om uit­ein­de­lijk weer op hun be­gin­po­si­tie uit te komen. En dank­zij deze cir­kel­vormige be­we­ging van het ener­getische spul be­schik­ken wij over de ken­nis van de vi­ci­eu­ze cir­kel. Een weten­schap dat zowel de ge­schie­denis als de vele men­se­lijke ge­drags­pa­tro­nen zich on­op­hou­de­lijk weten te her­halen. Een si­tu­atie die even slecht als goed is waar­door het over­zicht van deze derde editie – over de g­ewel­dige ont­wik­ke­lingen en on­ge­kende mo­ge­lijk­heden in de men­se­lijke evo­lu­tie – op dit moment nog niet om­schre­ven kan worden.

Iedere om­schrij­ving over deze edi­tie is in staat om de ont­wik­ke­ling van de vele in­zich­ten – voor­al uit de eerste edi­tie – zeer na­de­lig te be­ïn­vloe­den. Het is een be­ïn­vloe­ding die net zoals de achter­deur­tjes­po­li­tiek van de Ego-dirigent het voor­uit­stre­ven­de evo­lu­tio­naire be­wust­zijns­pro­ces enorm zal be­lem­me­ren. En zoals een derde editie – als slot­stuk van de tri­logie – de kroon op het totale werk behoort te zijn, is het zonder de juiste ont­wik­ke­ling over het be­grip van alle in­zich­ten uit de eerste en tweede editie ab­so­luut geen slotstuk.

Informatie-menu: